De eerste week zit er op. Het was een mooie week en ik heb enorm genoten. Ik begon de week in de Thaise hoofdstad Bangkok en reisde daarna door naar Kanchanaburi waar ik meer te weten kwam over de geschiedenis van de Birmaspoorlijn en verder het Erawan National Park bezocht. Vrijdag reisde ik van Kanchanaburi door naar tempelstad Ayutthaya.
Zaterdag en zondag: vlucht van Amsterdam naar Bangkok
Na het afscheid op Schiphol is het tijd voor de eerste vlucht van mijn wereldreis: een rechtstreekse vlucht met Eva Air van Schiphol naar Bangkok. Eerst wat praktische zaken regelen (geld wisselen en simkaart kopen) en daarna neem ik de bus naar Khao San Road (dé backpackersstraat van Bangkok). Mijn hostel is op minder dan 10 minuten lopen van Khao San Road, dus dat is ideaal.
Maandag: bekende en onbekende tempels bezoeken in Bangkok
Bangkok is de enige plek tijdens mijn wereldreis waar ik al eens eerder ben geweest. Het leuke daarvan is dat ik nu niet naar de toeristische hoogtepunten hoef, maar ook wat onbekendere plekken kan bezoeken. Ik bezoek meerdere mooie tempels, zowel bekende als onbekende. Eén van de mooiste is de Golden Mount (Wat Saket). Deze tempel had ik de vorige keer al gezien, maar toen niet beklommen. Na het beklimmen van meer dan 300 treden wacht me boven een mooi uitzicht over Bangkok.
Dinsdag: door naar Kanchanaburi
Ik neem een vroege bus naar Kanchanaburi, een stad die ligt op ongeveer 2 uur rijden van Bangkok. Kanchanaburi staat met name bekend om de Bridge on the River Kwai, een populaire dagexcursie vanuit Bangkok. Ik heb gelukkig langer de tijd om Kanchanaburi en omgeving te verkennen.
Voor wie het verhaal niet kent:
Toen Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog in Europa allemaal landen innam, deed Japan hetzelfde in Azië. Japan veroverde onder andere het toenmalige Nederlands-Indië. Krijgsgevangen werden aan het werk gezet in kampen. Als verkorte route naar het land Birma (tegenwoordig Myanmar) had Japan bedacht om een spoorlijn aan te gaan leggen tussen Thailand en Birma. Krijgsgevangen moesten deze Birmaspoorlijn aanleggen en op sommige stukken met de hand graven of uithakken uit de rotsen. Per dag stierven gemiddeld maar liefst 75 arbeiders, waaronder ook Nederlanders (afkomstig uit Nederlands-Indië). Daarom wordt de spoorlijn tegenwoordig ook wel Dodenspoorlijn genoemd.
Bij het hostel huur ik een fiets. De eerste stop wordt het Death Railway Museum, waar ik meer lees over deze heftige tijd. Daarna bezoek ik de erebegraafplaats die er naast ligt. Hier liggen omgekomen krijgsgevangenen van de Birmaspoorlijn begraven. Er zijn maar liefst 1800 Nederlanders begraven op deze begraafplaats.
Na het bezoek aan de begraafplaats fiets ik door naar de bekende Bridge on the River Kwai. Deze brug is ook aangelegd tijdens WO II door Engelse krijgsgevangen en hier is later een film over gemaakt. Een bijzondere plek om in het echt te bezoeken, zeker in combinatie met het museum en de begraafplaats.
Ik sluit mijn fietstocht af met een heerlijke lunch bij On’s Thai Issan, één van de lekkerste Thaise maaltijden tot nu toe!
Woensdag: mooie watervallen in het Erawan National Park
Vandaag geen geschiedenis, maar natuur. Ik breng namelijk een bezoek aan het Erawan National Park. Ik neem de lokale bus naar het park dat op ongeveer 1,5 uur rijden van Kanchanaburi ligt. Het nationale park bestaat uit meerdere watervallen, de één nog mooier dan de ander. Er komen veel toeristen en Thaise gezinnen, dus het is behoorlijk druk. Ik ben gelukkig redelijk op tijd en hoe hoger ik kom, hoe rustiger het wordt. Het eerste deel bestaat uit een betonnen wandelpad, maar ongeveer halverwege stopt het pad en loop ik door het zand en over de rotsen.
Donderdag: Hellfire Pass + rit over de Dodenspoorlijn
’s Morgens neem ik de lokale bus naar de Hellfire Pass. Eerst bezoek ik het bijbehorende museum om meer over het achterliggende verhaal te weten te komen. De Hellfire Pass was één van de moeilijkst aan te leggen delen van de eerdergenoemde Birmaspoorlijn. Dit deel van de lijn moest namelijk volledig worden uitgehakt uit de rotsen. De pas is 75 meter lang en op het diepste punt 25 meter diep. Een enorm zwaar karwei en werkdagen van 16 tot 18 uur waren heel gewoon.
Daarna loop ik via een wandelpad omlaag om een kijkje te nemen in de pas. Ondertussen luister ik naar een Nederlandstalige audiotour die me meer vertelt over de Dodenspoorlijn en de Hellfire Pass. Een heel indrukwekkend verhaal. Er heersten vele tropische ziektes en elke dag moest de arts een keuze maken wie het minst ziek was om te werken. Want de spoorlijn moest af. Ook in het donker werd er vaak doorgewerkt, bijgelicht door fakkels. Dit nachtelijke zware werk (in combinatie met de fakkels) werd vergeleken met de hel op aarde. Vandaar ook de naam Hellfire Pass.
Een Thais echtpaar ziet me naar de bushalte lopen en biedt aan me bij het station af te zetten. Ik neem hun vriendelijke aanbod aan en tijdens de rit hebben we een leuk gesprek. Op het station van Nam Tok neem ik de trein naar Kanchanaburi. Dit is het deel van de Dodenspoorlijn die nog steeds in gebruik is en waar je een ritje kunt maken met de trein. Onderweg geniet ik van de mooie uitzichten over de rivier en de velden.
Vrijdag: van Kanchanaburi naar Ayutthaya
Het is tijd voor een volgende bestemming, namelijk tempelstad Ayutthaya. Er zijn meerdere manieren om in Ayutthaya te komen. Ik kies ervoor om de lokale bus te pakken. Een hele leuke en goedkope manier om in Ayutthaya te komen, ook al ben ik in totaal zo’n 5 uur onderweg.
Ik loop het laatste stuk naar het guesthouse waar ik verblijf en onderweg spot ik al de eerste tempels.
Het plan is om vandaag meerdere tempels te gaan bekijken en vanavond met de nachttrein door te reizen naar Chiang Mai dat in het noorden van Thailand ligt. Ik heb tot en met volgend weekend de tijd om het noorden van Thailand te verkennen en vlieg daarna door naar Vietnam. Meer daarover in een volgend verslag…
Meer foto’s zien en verhalen horen over mijn reis?
Volg me dan op Instagram, waar ik dagelijks updates in mijn verhaal plaats (diveintotheworld_nl) en Facebook, waar ik ook regelmatig updates plaats voorzien van foto’s (DiveintotheWorldNL).
grtzz Jack
Leuk dat je reageert! Fijn dat je er wat aan hebt. Leuk dat je me volgt. Ik vind het ook leuk om jou te volgen via Instagram en je blog
Wat een prachtige reis ben jij aan het maken.
Hoorde het op de verjaardag van je Opa.
Dit is uniek. Echt top.
Ik ga je volgen, hier kan ik nog veel van leren.
Heel veel reisplezier.
hartelijke groet
Jannie van den Noort.
Hartelijke groet terug vanuit Vietnam
Was inderdaad erg aardig (en ook handig). Dankjewel!
Gr. Jaab
Wij genieten mee.